شناسایی ابعاد و سنجش وضعیت مؤلفه‌های بهسازی دبیران: مطالعه موردی دوره متوسطه استان تهران

پژوهش حاضر با هدف شناسایی و سنجش مؤلفه‌های بهسازی معلمان مقطع متوسطه استان تهران انجام پذیرفت. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات، توصیفی ‌- پیمایشی بود. از نظر نوع داده آمیخته از نوع اکتشافی بود. جامعۀ آماری در بخش کیفی پژوهش، شامل خبرگان جامعۀ علمی و متخصصان بهسازی منابع انسانی آموزش و پرورش بودند که در این پژوهش 14 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند و اصل اشباع نظری به ‌عنوان مصاحبه شونده درنظر گرفته شد. جامعه آماری در بخش کمی، شامل کلیه معلمان مقطع متوسطه استان تهران که به شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای طبقه‌ای نسبی انتخاب شدند، ابزار پژوهش در بخش کیفی، شامل مصاحبه و تحلیل محتوا بود در بخش کمی، از ابزار پرسشنامه محقق‌ساخته استفاده شد. برای سنجش روایی صوری پرسشنامه از طریق اجرای آزمایشی، روایی محتوی و روایی سازه از طریق قضاوت خبرگان ومرور جامع ادبیات استفاده شد؛ همچنین به‌منظور محاسبه پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی بهره گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها در بخش کیفی پژوهش از طریق کدکذاری، تحلیل محتوا انجام پذیرفت و در بخش کمی در قسمت توصیفی و بخش استنباطی با استفاده از نرم افزار Spss و Amos انجام پذیرفت. یافته ها نشان داد، شایستگی های مورد نیاز بهسازی معلمان در 8 بعد و 74 مولفه شتاسایی شده اند که ابعاد آن شامل: شایستگی دانش پداگوژیکی و موضوعی ، شایستگی فناوری، شایستگی پژوهشی، خودبالندگی، شایستگی‌های پایه، شایستگی اجتماعی - عاطفی، شایستگی اخلاقی - معنوی و هویت حرفه‌ای می‌باشد.